Autyzm jest zaburzeniem rozwojowym, które ujawniając się najczęściej w ciągu pierwszych trzech lat życia jest klasyfikowany jako rezultat zaburzeń neurologicznych, które oddziałują na prace mózgu. Według statystyk, autyzm i jego pochodne, występuje raz na 500 osób, występując u chłopców cztery razy częściej niż u dziewczynek. Parametry takie jak stopa życiowa, dochody czy wykształcenie w rodzinie w żaden sposób nie odnoszą się do występowania autyzmu. Często autyzm jest określany jako efekt zaburzeń spektralnych, co oznacza, że charakterystyką i objawami autyzmu mogą być zachowania objawiające się dużą różnorodnością połączeń, od lekkich po naprawdę ciężkie.

Nie doczekaliśmy jeszcze testów, których użycie mogło by potwierdzać diagnozę autyzmu. Właściwa diagnoza bowiem dokonywana jest na bazie obserwacji dziecka, wykorzystywanych sposobów komunikacyjnych, zachowań i stopnia rozwoju.

Potrzeba jest wiele dodatkowych badań, aby ze stuprocentową pewnością zdiagnozować u dziecka autyzm, bowiem niezwykle zróżnicowane bywają objawy, a przy tym objawy autyzmu są też charakterystyczne dla innych chorób.

DO diagnoz autyzmu zalicza się grupę trzech kategorii symptomów. Odnajdujemy tu upośledzoną umiejętność wchodzenia w interakcje społeczne, upośledzoną komunikację werbalną i pozawerbalną oraz aktywności związane z wykorzystaniem wyobraźni, w tym ograniczona ilość zainteresowań i zachowań.