Badania nad psychoterapią grupową z udziałem pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii sugerują, że ta forma terapii bywa użyteczna. Podkreśla się jednak, że należy ją zastosować w odpowiednim momencie. Wydaje się, że moment optymalny następuje wtedy, kiedy objawy pozytywne zostają ustabilizowane interwencją farmakologiczną (Kanas i in. 1980; Keith, Matthews 1984). Duży stopień … Czytaj dalej
Psychoterapia indywidualna w leczeniu schizofrenii
Mimo bogatej tradycji klinicznej zastosowania indywidualnej psychoterapii psychoanalitycznej w leczeniu schizofrenii brakowało badań, które jednoznacznie; dowodziłyby, że pacjent z rozpoznaniem schizofrenii może wynieść istotne korzyści z takiej pracy (Gomez-Schwartz 1984). Często cytuje się rezultaty badań z Camarillo State Hospital (May 1968), ponieważ były to pierwsze zakrojone na szerszą skalę badania … Czytaj dalej
Schizofrenia
W rozwoju schizofrenii niezwykle istotną rolę odgrywają czynniki genetyczne. Najbardziej rzetelne badania sugerują, że współczynnik zgodności występowania schizofrenii u bliźniąt jednojajowych wynosi 40-50%. U bliźniąt dwujajowych współczynnik zgodności mniej więcej pokrywa się z wynikami uzyskanymi w badaniach z udziałem rodzeństwa (Kety 1996; Plomin i in. 2001). Podobnie jak w przypadku … Czytaj dalej
Relacja i przymierze terapeutyczne, a efektywność psychoterapii
Jak należy rozumieć pojęcia relacji i przymierza terapeutycznego w różnych nurtach terapii? Jakie są niezbędne elementy i właściwości relacji pacjent-terapeuta do osiągnięcia przez pacjenta oczekiwanych w wyniku leczenia rezultatów? Jakie zachowania terapeuty i pacjenya wpływają na dynamikę zmian w nasileniu przymierza terapeutycznego? Te pytania wydają się szczególnie ważne, zwłaszcza wtedy, … Czytaj dalej
Rehabilitacja osób chorych psychicznie
Uznanie osób cierpiących na psychozy za ludzi, którzy ponieśli słone straty psychiczne (w zakresie posiadanych kompetencji społecznych), wpłynęło na ukierunkowanie postępowania rehabilitacyjnego. Uznano, że powinno ono polegać na odtwarzaniu tych braków. W szpitalach psychiatrycznych zaczęto stosować zebrania tale zwanych społeczności terapeutycznych, które miały na celu ogólną aktywizację społeczną pacjentów psychotycznych. … Czytaj dalej
Zasoby duchowe człowieka a zdrowie somatyczne
Kariera terminu „duchowość” jest długa i skomplikowana. Jest on jednym z kluczowych pojęć w takich szacownych dziedzinach, jak teologia i filozofia, ale również język potoczny wiąże z nim bogate i różnorodne treści. W ostatnich dwóch dekadach zaobserwować można przenikanie pojęcia duchowości do psychologii.
W publikacjach zarówno autorów zagranicznych (np. Miller, … Czytaj dalej
Zmiany w granulocytach
Zmiany reaktywne w granulocytach obojętnochłonnych wyrażają się występowaniem w cytopłazmie grubych, barwiących się na niebieskofioletowo ziarnistości, obecnością ciałek Dbhlego i wreszcie mniej lub bardziej zaznaczoną wakuołizacją. Ciałka Dohlego obserwuje się głównie w płonicy i w zapaleniu płuc, wakuolizację — w zapaleniach płuc, w posocznicach, w białaczkach i w chorobach wątroby. … Czytaj dalej
Zmiany morfologiczne
Dla rozpoznania etiologii choroby niezbędne bywa często badanie morfologiczne węzła. Obraz cytologiczny zmian uzyskuje się dzięki biopsji przezskórnej, wykonanej cienką igłą, jednak z reguły należy pobrać cały węzeł do badania histologicznego. Próbne wydacie powinno być wykonane przy każdym, izolowanym lub uogólnionym, nie wyjaśnionym w sposób bezsporny powiększeniu węzłów chłonnych! Węzły … Czytaj dalej
Zespół żyły górnej
W zespole żyły głównej górnej obrzęk dotyczy głowy, klatki piersiowej i ramion. Do typowych objawów należy sinica górnej części ciała i wyraźnie widoczne żyły krążenia obocznego. Do najczęstszych przyczyn należą: rak płuca, guzy śródpiersia, zwłaszcza przerzutowe, samoistne zwłóknienie śródpiersia, zaciskające zapalenie osierdzia, tętniak aorty, zakrzepowe zapalenie żyły. Jeżeli zespół rozwinął … Czytaj dalej
Zespół pozakrzepowy
Określenie „zespół pozakrzepowy” dotyczy zaburzeń czynności układu żylnego, jako następstwa przebytego zakrzepu żył głębokich kończyn dolnych i miednicy. Głównym objawem zespołu jest obrzęk kończyny. Tylko część pacjentów jest świadoma powiązań między obserwowanymi objawami i przebytym zakrzepem żylnym. Występuje on często dopiero po kilku miesiącach od czasu zakrzepu. Obrzęki dotyczą głównie … Czytaj dalej